Atra kénéh
asihing salira nu mindeng mupusti. Jiga Subadra. Nu geulis lir dipapaés mayang
aruman. Niruk ati tiap nu nempo. Ceuk salira mangsa harita. Padahal harita mah
can kungsi dipulas ieu pameunteu téh. Teu beureum, teu héjo. Tapi imut salira
atra ngagurat. Teuteupna ngagupay sukma. Mapay-mapay lulurung gandrung. Natrat
atra katresna.
Ayeuna
geuning leungiteun. Salira duka dimana. Teu maliré sono nu mindeng jadi
kapegung. Matak atra kaliwung. Padahal mun aya salira didieu, ieu bagja tangtu
sampurna.
Rupa-rupa
pulas dina pameunteu, bodas ku wedak. Aya katumbiri dina mata. Hanjakal lain
katumbiri nu mawa hibar. Lain katumbiri jiga di langit nu ceuk salira pulasna
éndah taya papadana. Aya nu ambucuy dina ieu biwir. Lipstik!
Apan
geulis ceuk sasaha ogé. Balaréa pada nyanjung. Rupa-rupa pulas dina ieu
pameunteu. Mapaés nambahan rupa anu hadé. Geulis ceuk sasaha ogé. Na salira nu
baheula mupusti, bet ayeuna sakolebat pindah rasa. Pindah wakca, pindah pamuji.
Leungiteun
pisan salira nu haben jadi panutan. Nu teu weleh leupas kanyaahna. Nu asihna
teu weleh natrat. Apan jeung salira téa maheutkeun seja ngajarumat bulan jeung
bentang. Mapay-mapay cukang langit, galuring carita urang. Ukur salira
panglumpatan manglaksa liwung jeung suwung.
Naha
salira teu resep ningal ieu lambé dipulas ku lipstik? Nu rupana matak helok, matak
resep nu nempo. Jiga mangpirang jalma-jalma nu ayeuna serab. Nu ayeuna
pada-pada muru hayang ngagaléntor. Pada-pada nyanjung. Pada-pada mikagandrung.
Padahal ukur ku lipstik!
Lipstik-lipstik
ieu nu nyababkeun salira bendu. Ieu lipstik nyababkeun salira cangcaya. Padahal lipstik ieu nu ngarobah galuring carita. Ngarobah lalakon
jadi pinuh ku kabagjaan. Lipstik ieu nu jadi mustika hirup di dunya. Enya pisan
ngarasa waluya sanggeus maké ieu lipstik. Naon rupa nu dipikahayang, teu wéléh kahontal.
Apan sakitu
weritna hirup nalika can wanoh ka nu ngaranna lipstik. Ngembat jalan kamana waé
ogé teu waé meunang jalan bagja. Pada-pada cangcaya sihoréng teu dilipstikan
mah. Teu dipapaésan. Taya nu daék ngarangkul taya nu daék nunda ‘na lahunan.
Gap deui
kana ieu lipstik, nu tadi ukur dirérétan. Rat, tuluy dipulaskeun deui kana
biwir. Nyéh, imut. Apan sakieu geulisna. Masih tetep jiga Subadra. Tapi ah,
naha bet salira bendu?
“Piceun!”
ceuk salira harita.
Lipstik nu
keur dicekel téh direbut. Pabenyeng-benyeng. teu hayang mikeun jeung
ngaleupaskeun. Tapi tanaga salira nu leuwih rosa matak éléh. Lipstik tuluy
dialungkeun. Nenggel pisan kana tembok. Lipstik kameueut téh paburantak,
mancawura. Teu ukur kitu, lipstik nu balatak di kamer ogé diasupkeun kabéh kana
kérésék, gap kana korék api tuluy diduruk. Di Duruk! Ngan ukur bisa neuteup
jeung rambay cimata.
“Lipstik
mah ukur papaés suwung!” atra kénéh ‘na ingetan.
Ti harita
salira duka kamana. Salira bendu. Hanjakal tetep teu bisa leupas tina lipstik. Beuki
dieu beuki geugeut ka nu ngarana lipstik. Beuki resep ngumpulkeun lipstik.
Beuki loba, rupa-rupa pulasna. Teu ngan ukur nu pulas beureum ayeuna mah. Geus
aya nu héjo malah mah aya ogé nu rupa pulas hideung.
Ti balébat
ka balébat anteng nganti salira. Tapi nu datang ukur Banaspati. Ukur Banaspati.
Nu haben ngaharéwos pikeun ngamomorékeun salira. Nu haben mawa mangpirang kecap
sangkan leungit rasa tineung ka salira. Sangkan leungit sono ka salira.
Salira geus
pasti teu suka. Sabab Banaspati pisan nu ngawanohkeun lipstik téh. Nu
ngagupayan jeung ngajak lalakon ngembat-ngembat jalan ayeuna. Jalan nu ceuk
salira pinuh mangpirang suwung.
“Paké ieu
lipstik. Mangka manéh bakal nimukeun sajatining hirup di dunya.” Sora Banaspati
lir méré lolongkrang pikeun nu liwung.
Gap deui
kana lipstik. Rat dipulaskeun deui kana biwir. Nu tadi mah beureum ayeuna mah
nu héjo. Nyéh imut. Masih kénéh geulis jiga Subadra. Balaréa pada hookeun, pada
kasima. Pada nyanjung.
Aya rasa
sugéma tapi tetep ngarasa suwung. Malah mah haté kalah mindeng ditirukan
kalangkang karumasa. Ah.. leungiteun pisan ku salira téh..?
***
Balaréa
masih pada-pada nyanjung. Pada-pada anteng ngalahun. Pada-pada kasima. Kecap-kecap
jeung wirahma dangding atra kénéh aworna kaluar tina lambé nu dipulas lipstik.
Ti
kajauhan, beuki lila beuki atra aya sora
haréwos. Haréwos saha? Gening asa sora haréwos salira nu harita teu weleh
leupas kanyaahna. Nu asihna teu weleh natrat. Panglumpatan manglaksa liwung
jeung suwung
“Hanjakal ayeuna mah gening pinuh ku pupulasan.” Boa éta haréwos
salira.
Gap deui
kana lipstik. Rat dipulaskeun deui kana biwir. Nu tadi mah beureum jeung héjo,
ayeuna mah pulasna hideung.
“Mangpirang wakca ngawirahma suwung.” Gening aya deui.
Nyéh imut.
Horéng geus teu jiga Subadra. Najan
balaréa pada hookeun, masih pada-pada kasima. Masih pada-pada nyanjung. Balaréa
masih pada percaya kana mangpirang wakca tina ieu lambe nu dipulas lipstik.
“Ukur campelak sabda ngagugu nafsu.”
Haréwosna beuki atra. Teu wasa nahan karumasa.
Lampah harita ukur bisa nyuuh.
Ah, gening
ayeuna mah Banaspati atra ‘na diri.
***